Een vrouw neemt na een heerlijke avond afscheid van vrienden. Na alle "doeis" en "tot ziens" en kussen over en weer, hoort zij ineens één van haar
mannelijke vrienden tegen haar zeggen: "Ik ga je beffen!"
Totaal van haar stuk gebracht (hij is immers al heel lang gelukkig getrouwd met haar vriendin) staat zij sprakeloos. "Pardon?" is het enige wat zij op dat moment kan uitbrengen.
"Ja, ik ga je beffen, daar hou jij toch zo van?"
De stilte is enorm, op haar wangen kun je inmiddels een eitje bakken. En dan wordt zij uit haar lijden verlost: "Lieverd, het werkwoord BEF staat voor Bellen, E-mailen of Faxen, ik weet niet wat jij in gedachten had?"