Voor ieder van jullie die wel eens een hele slechte dag heeft en dit dan op iemand anders afreageert. Reageer dit niet af op iemand die je kent, maar op iemand die je niet kent!
Op een dag zat ik aan mijn bureau toen ik opeens dacht aan een vriend die ik nog moest bellen. Ik vond het nummer en belde. Een vriendelijke mannenstem nam op en zei "Hallo?"
Ik zei, "Hallo u spreekt met Allard Mulder, Ik ben op zoek naar John Versteeg."
Plotseling werd de hoorn met een klap op de haak gesmeten! Ik wist niet dat iemand zo bot kon zijn. Ik achterhaalde John's juiste nummer en belde hem. Het bleek dat hij de laatste twee cijfers had omgedraaid. Nadat ik het gesprek met John beëindigd had, zag ik het briefje met het verkeerde nummer nog steeds op mijn bureau. Ik besloot om dit nog eens te bellen. Toen dezelfde persoon opnam, riep ik: "Je bent een lullo!" en hing op. Naast dit nummer schreef ik het woordje "lullo", en legde
dit in mijn bureaula.
Een keer in de zoveel tijd, wanneer ik hoge rekeningen kreeg, of gewoon een slechte dag had, belde ik hem op. Hij nam dan op... En dan riep ik: "Je bent een lullo!" en gooide de haak er op. Daar werd ik dan altijd weer vrolijk van.
Later in dat jaar introduceerde de KPN nummerherkenning. Hier baalde ik van, nou zou ik moeten stoppen met "de lullo" te bellen. Maar op een dag had ik een idee!
Ik belde zijn nummer en hij nam op: "Hallo?"
Ik verzon een naam en zei: "Goedemorgen, Ik werk voor KPN Telecom, ik bel om te vragen of u bekend bent met onze nummer herkenning optie?"
Hij zei: "Nee!" En kwakte de hoorn er op!
Ik belde hem snel weer terug en zei: "Dat komt omdat je een lullo bent!"
De reden dat ik de tijd neem om dit te vertellen, is om je te laten zien dat als iets je heel erg dwars zit, je er iets aan kunt doen! Gewoon 055-2512379 bellen. [Doorlezen! Het wordt nog mooier!]
Dat oude mens bij de supermarkt nam haar tijd om achteruit van haar parkeerplaats te rijden. Ik dacht niet dat ze ooit nog zou vertrekken. Eindelijk begon er beweging in haar auto te komen en reed ze langzaam achteruit. Ik ging nog een stukje achteruit om haar wat ruimte te geven. Eindelijk! Ze ging weg. Plotseling kwam er een BMW, uit de verkeerde richting rijden en reed hem zo de parkeerplaats op. Ik begon hevig te toeteren en riep: "Hey dat gaat zo maar niet! Ik was hier het eerst!"
Die kerel stapte uit zijn BMW, negeerde me totaal en liep naar de
supermarkt alsof hij me niet eens hoorde.
Ik dacht bij mezelf: "Die kerel is een lullo!" Er zijn nogal wat lullo's
op de wereld. Ik zag dat hij een "te koop bordje" achter zijn raam had staan. Ik schreef het nummer op en zocht een andere parkeerplaats. Een paar dagen later. Toen ik thuis achter mijn bureau zat, had ik net de telefoon neergelegd nadat ik 055-2512379 had gebeld en "Je bent een lullo!" had geroepen. (Het is veel makkelijker om hem te bellen sinds
ik zijn nummer in mijn telefoon heb geprogrammeerd) Toen zag ik opeens het nummer van die vent met die BMW op mijn bureau en ik dacht: "Die bel ik ook!"
Nadat de telefoon een paar keer was overgegaan, nam er iemand op en zei: "Hallo?"
Ik zei: "Is dit de persoon die een BMW te koop heeft staan?"
"Ja, dat ben ik!"
"Kunt u mij zeggen waar ik hem kan bekijken?"
"Ja, ik woon aan de Parklaan 34, dat is een groot wit huis en de auto staat recht voor mijn deur."
Ik vroeg: "Wat is uw naam?"
"Mijn naam is Erik van Dam."
"Wanneer kan ik je thuis aantreffen Erik?"
"Ik ben 's avonds altijd thuis."
"Luister Erik, mag ik je wat zeggen?"
"Ja hoor"
"Erik, je bent een lullo!" en ik kwakte de haak er op. Nadat ik opgehangen had, voegde ik Erik toe aan mijn telefoonlijst. Een tijdje leek het goed met me te gaan. Als ik nou problemen had, had ik Twee lullo's om op te bellen. Maar toch, na een aantal maanden lullo's te hebben gebeld en daarna de hoorn erop gekwakt te hebben, vond ik het toch niet meer zo leuk als in het begin. Ik dacht eens serieus na over dit probleem en kwam met een oplossing....
Eerst belde ik lullo 1. Na keihard "Je bent een lullo!" te hebben geroepen, hing ik dit keer niet op!
De lullo zei: "Ben je daar nog?"
Ik zei: "ja!"
Hij zei: "Houd eens op met mij steeds bellen!"
Ik zei: "Nee!"
Hij zei: "Wie ben je eigenlijk?"
Ik zei: "Erik van Dam."
Hij zei: "Waar woon je?"
Ik zei: "Aan de Parklaan 34, dat is een groot wit huis, en mijn BMW staat recht voor mijn deur!"
Hij riep: "Ik kom er nu aan Erik! Begin maar vast een gebedje!"
Ik zei: "Moet ik nu bang worden? lullo!" en hing op.
Toen belde ik lullo 2.
Hij nam op en zei: "Hallo?"
Ik zei: "Hallo, lullo!"
Hij zei: "Als ik er ooit achter kom wie jij bent!"
Ik zei: "Wat dan?"
Hij zei: "Dan trap ik je in elkaar!"
Ik zei: "Nou, dan is dit je kans!! Ik kom er nu aan lullo!" en hing op.
Ik pakte de telefoon weer op en belde de politie. Ik vertelde hen dat ik aan de Parklaan 34 zat, en dat ik mijn Homo Lover ging vermoorden zodra hij thuiskwam.
Na een snel telefoontje naar SBS6 Nieuws, over de voetbalvandalen die aan het rellen waren aan de Parklaan 34, sprong ik snel in mijn auto en scheurde richting Parklaan 34 om het spektakel te aanschouwen.
Wat Gaaf! Om te zien hoe twee lullo's elkaar vlak voor 4 Politie auto's en een helikopter aftuigden terwijl SBS6 nieuws Live uitzond! Dat was zeker een van de mooiste ervaringen uit mijn leven!!