De regen tikte tegen het raam. Ik zat aan het bureau op mijn zolderkamer en
speelde doelloos met een balpen. Neerslachtig keek ik naar het werk van vier
weken dat voor me lag. Het wilde niet vlotten, zoals gewoonlijk. Een gevoel dat
ik niet beschrijven kon, deed me plotseling beseffen dat ik niet meer alleen in
de kamer was. Ik keek op en zag haar staan, naakt!
Ze stond kaars recht en onbeweeglijk en met een houding die enerzijds
bedeesd, verlegen was, maar anderzijds brutaal en uitdagend, ja zelfs spottend.
Ondeugend zou ik haar houding willen noemen, indien het woord niet zo
kinderachtig klonk. Het was of ze me met haar houding tartte, alsof ze zei:
"Nou, kom je nog of durf je het niet? Laat het werk nou maar met rust. Ik weet
dat je best wilt en dat je de verleiding toch niet kunt weerstaan."
Ik kende die houding van haar. Ze stond er op dezelfde wijze als gisteren en
eergisteren en als vorige week. Nog nooit, nee nog nooit had ik weerstand
kunnen bieden aan deze verleiding. En ze had gelijk. Ik wilde best en waarom
ook niet? Met haar was het iedere keer een genot.
Maar ik had werk te doen, werk van vier weken zelfs! Natuurlijk kwam het nou
ook niet meer op een dag aan, te laat was het toch al. Ik had echter reeds van
tevoren geweten dat zij vanavond hier zou staan.
Ik had me zelf beloofd, ja zelfs gezworen, dat ik deze keer niet aan haar
verleiding zou toegeven, hoe moeilijk het ook zou zijn. Ik zou in elk geval een
deel van mijn werk vanavond afmaken. Ik wendde mijn blik van haar af en
probeerde haar te negeren. Echter, ik had me de hele tijd al niet op mijn werk
kunnen concentreren en dat wilde nou helemaal niet meer. Regelmatig betrapte ik
me zelf er op dat ik weer - met mijn mond half open - naar haar keek. Ik
schudde, zodra ik me dat bewust werd, krachtig mijn hoofd en keek weer naar
mijn werk.
Even later dwaalden mijn ogen weer in extase over haar gebruinde lichaam. Het
zwakke licht in de kamer deed haar vochtige huid glanzen en haar rondingen nog
beter uitkomen. Wat is ze mooi, dacht ik. Wat me ervan weerhield om haar
lichaam perfect te noemen, was het feit dat ze een beugel droeg. Toch was het
gek genoeg, die beugel die iets volmaakts, iets perfects aan haar lichaam gaf.
Een zwarte stip op een overigens wit vlak deed het wit toch ook witter lijken
dan het in werkelijkheid was. Het was ook die beugel die haar zo duidelijk
onderscheidde van alle anderen, hij gaf haar iets vertrouwelijks, maar tegelijk
iets mystieks.
Ik weet dat het die beugel is, waardoor ik me zo sterk tot haar aangetrokken
voelde, als dat het geval was! Ik voelde mijn slapen beginnen te kloppen. Twee
stemmen suisden door mijn hoofd. De ene zacht en doordringend: "Niet doen, niet
doen........." de andere stem ritmisch en bonzend als de slagen op een manshoge
gong: "Waarom niet, waarom......?"
Deze innerlijke tweestrijd tussen verstand en gevoel was mij zo bekend. Reeds
ettelijke malen was deze strijd geleverd. Door mijn haar, dat in slierten voor
mijn ogen hing, keek ik naar haar roerloze gestalte. De verleiding was te
groot! Nogmaals keek ik naar haar, zoals ze er stond,.... bijna goddelijk!
Ik slikte, haalde de handen uit het haar en stond langzaam op. Het gegons
verdween, de strijd was beslist en de winnaar bekend. Verder strijden had hier
geen enkel nut. Ik dacht toen nog niet aan het gevoel dat me de volgende morgen
zou bekruipen; dat rotte gevoel, een belofte moedwillig te hebben verbroken.
Langzaam liep ik naar haar toe en keek recht in haar glasheldere ogen, ogen die
me zeiden dat ze wist wie de winnaar was. Ik legde mijn linkerhand om haar
taille. Langzaam trok ik haar naar me toe. Haar huid voelde koel en vochtig
aan. De vingertoppen van mijn rechterhand gleden langzaam over haar lichaam.
Toen streelde ik haar teder. Mijn ademhaling werd sneller. De linkerhand - die
ik tot dan toe om haar taille had geslagen - gleed nu langzaam over haar rug
naar haar slanke hals, onderweg iedere oneffenheid langzaam aftastend. Uit
ervaring wist ik dat ik bij haar voorzichtig moest zijn, heel voorzichtig
zelfs, een te krachtige stoot kon haar ineens zo in beroering brengen dat ze
onmiddellijk tot haar climax kwam en haar energie bruisend zou verspillen.
Mijn beide handen streelden haar hals en gleden daarna langzaam naar haar mond. Ik raakte met mijn hand het koude metaal van haar beugel. Met beide duimen
duwde ik de beugelstangen naar achteren en verwijderde de beugel. Met een zucht
opende ze haar mond. Een lichte trilling gleed naar binnen en werd onmiddellijk
door haar mond omsloten. Nog dichterbij trok ik haar, mijn mond op zoek naar de
hare. Een schok ging door me heen toen mijn mond de hare omsloot. Mijn tong
streek over haar lippen en drong bij haar naar binnen om zich snel weer terug
te trekken.
Ik verplaatste mijn hand naar haar taille en terwijl mijn mond de hare bleef
omsluiten, tilde ik haar op. Hoger en hoger tilde ik haar op, totdat het koele
bier overvloedig uit de Grolsch Beugel stroomde en door mijn snakkende keel
gulzig werd opgenomen. Weer besefte ik dat Grolsch bier het beste is en dat
slechts de beugel van Grolsch het bier bevat voor echte mannen, omdat haar
uiterlijk zo vertrouwelijk is!